Ze belt me vroeg in de middag. Mijn website heeft ze een paar weken geleden al bezocht vertelt ze. Wat ze daar zag sprak haar aan. Op dat moment was er nog geen noodzaak om contact te zoeken maar nu is dat anders omdat haar moeder waarschijnlijk heel binnenkort zal sterven. We maken telefonisch nader kennis. Een prangende vraag van haar kant is of ik bereid ben te reizen voor hen want haar ouders wonen op een uur rijden voor mij. Ze hoopt daar wel op, nu we zo’n prettig en vertrouwd gesprek hebben gehad, geeft ze aan. Dat gevoel is wederzijds en ik zeg het prima te vinden deze keer wat verder te reizen. We ronden af en gaan ervan uit dat we elkaar binnenkort zullen ontmoeten.
Dezelfde avond wanneer ik net in slaap ben gevallen word ik gebeld. Haar moeder is overleden en ze zou het fijn vinden als ik meteen wil komen. Ik maak me gereed voor vertrek en stap in mijn auto. Muziekje aan en een warme kop thee mee. Na een uur rijd ik de straat in waar de meeste huizen al donker zijn. Op de hoek brandt nog licht en deur gaat al open voordat ik heb aangebeld. Ze gaat me voor naar de kamer waar ik haar vader, haar broer en de zus van haar moeder ontmoet. Ze zijn allemaal verdrietig maar geven ook aan berusting te voelen. Het ziekteproces maakte dit afscheid onvermijdelijk en ze zijn dankbaar voor de leeftijd die ze mocht bereiken. Tot het laatst toe hebben haar man en zus voor haar gezorgd. Aangezien beide al flink in de tachtig zijn dwingt dat bij mij groot respect af.
Nadat we eerst een tijdje met elkaar hebben gesproken is het tijd om mevrouw te verzorgen. Het verrast me niet dat haar man en zus aangeven dat zelf graag te willen doen. Ik mag ze ondersteunen als dat nodig is. Samen met de zoon en dochter van mevrouw sta ik aan het voeteneind van het bed voor het geval er hulp nodig is. We zijn getuige van een intens ontroerend moment. Hun vader en tante wassen en kleden hun moeder met de grootst mogelijke zorg terwijl ze zachtjes en liefdevol tegen haar praten. Ze gaan op in het moment. Lekker ruikend van de aangebrachte bodylotion met haar mooiste sjaaltje om ligt mevrouw opgebaard op haar bed in de woonkamer. Ik ga naar huis, morgen weer verder.
In de dagen hierna bereiden we het afscheid naar wens voor en zo breekt ook het moment aan om mevrouw in de kist te leggen en deze te sluiten. Echtgenoot en zus geven wederom aan zoveel mogelijk zelf te willen doen en helpen actief mee. Ik neem even afstand zodat ze rustig hun tijd kunnen nemen voor dit moment. Ik raak wederom ontroerd van wat ik zie.
Van de grote struik bij de voordeur wordt een bosje lavendel geknipt en bij mevrouw gelegd. Op haar hart legt haar man een door hem zelfgekweekte roos en haar geborduurde zakdoekje wordt besprenkeld met wat Eau de Cologne. Liefdevolle woorden zijn er al die tijd in overvloed. Dan sluiten ze samen de kist…..
En ik…..? Met een brok in mijn keel realiseer ik me wat een voorrecht het is dat ik zoveel momenten van oprechte aandacht en liefde mocht aanschouwen en ervaren.