Uitvaartfotografie:
Tastbare herinneringen aan dat speciale moment
Het is een extreem warme oktoberdag ruim twee jaar geleden. Daar zit ze op de eerste rij in de kerk, zijn vrouw. Hun vierjarige zoon zit in elkaar gedoken op haar veilige schoot. Hun achtjarige dochter zit stevig tegen haar aan. Ze nemen afscheid van haar maatje, hun papa. Veel te jong maar onafwendbaar na een lange periode van ziekzijn.
De inhoud van de dienst is divers. Divers qua woorden; die van de dominee, van zijn vrouw en van zijn broer. En woorden in de vorm van een verhaal over afscheid speciaal voor de kinderen. Diversiteit is er ook in muziek; muziek als symbool voor vriendschap, muziek met een boodschap en zelfs muziek om op te dansen met een speciale herinnering. En als ieders kaarsje met het licht van de Paaskaars is aangestoken wordt hij in een zee van licht de kerk uitgedragen.
Een klein gezelschap gaat mee naar de begraafplaats. Vrienden en familie vormen daar een kring rond het graf. Daar staat ze, vooraan bij het graf; zijn vrouw, hun twee kinderen stevig tegen zich aangedrukt. De zon schijnt en een dikke traan rolt over haar wang en drupt op haar jurk.
Op de achtergrond beweegt zich al die tijd iemand, bijna onzichtbaar, zacht en subtiel. Zij legt vast wat nu in emotie misschien niet wordt waargenomen. Zij legt vast wat in de herinnering van de kinderen zou kunnen vertroebelen. Indrukwekkende momenten die later kunnen helpen om wat verstopt zit of vergeten is weer op te diepen. Zij is de uitvaartfotograaf. Druk bezig om bij te dragen aan een waardevol document. Het document dat herinnert aan dit moment. Een laatste herinnering aan het leven van haar echtgenoot en hun papa.