24/7 bereikbaar
Bijzondere ontmoeting

Bijzondere ontmoeting

Ik ontmoet Janny en Teun ’s avonds laat in de gang van het ziekenhuis.
Ze hebben eerder die dag geheel onverwacht afscheid moeten nemen van hun zoon Dik. Een vreselijke schok. Naar wens van Teun en Janny brengen we Dik nog dezelfde avond naar huis. Terug naar zijn eigen vertrouwde kamer bij Teun en Janny thuis.

Met een kop groene thee in mijn handen zit ik de volgende ochtend te luisteren naar het verhaal dat Teun mij vertelt over Dik. Hun kerngezonde zoon die zesendertig jaar daarvoor op 19-jarige leeftijd plotseling in coma raakt. Familie, vrienden en kennissen worden gemobiliseerd om te helpen hem uit zijn coma te laten ontwaken. Ze komen op bezoek, raken hem aan, spreken tegen Dik en draaien zijn favoriete muziek. Dik ontwaakt maar wordt nooit meer de oude. Er is sprake van een meervoudige handicap waarbij communiceren niet eenvoudig is.

Die ochtend is het begin van een week vol prachtige verhalen over Dik, over zijn zus Liset en zijn ouders. Steeds weer luister ik er ademloos naar. Het gaat ook over zijn trouwe vrienden die hem vergezellen naar voetbalwedstrijden van zijn favoriete club en vrijwilligers die met hem meegaan zwemmen of thuis oefeningen doen. Tussen alle verhalen en anekdotes door regelen we de afscheidsbijeenkomst voor Dik. Daar waar Dik zijn 50e verjaardag vierde zal er nu afscheid van hem worden genomen. Er is mosterdsoep, de lievelingssoep van Dik. Queen en Led Zeppelin klinken luid en duidelijk en woorden worden gesproken. Woorden waaruit ongekend veel liefde spreekt……

Dik zijn leven veranderde zesendertig jaar geleden voorgoed maar wat nooit veranderde was Dik zijn aanwezigheid, charisma en zijn talent om mensen te verbinden. De liefde was steeds voelbaar.....

Wat een bevoorrecht mens ben ik, dat ik dit gezin mocht ontmoeten en dat ik de liefde mocht ervaren die Dik kreeg en gaf.